การอ่านที่เกี่ยวข้อง

ความผิดปกติของลำไส้ Cranky: คุณไปได้ไกลแค่ไหน?

• ดร.ดักลาส เอดรอสมัน
• อาจารย์แพทย์และจิตเวชศาสตร์

ผู้อำนวยการศูนย์ลำไส้แห่งสหประชาชาติและความผิดปกติของการเคลื่อนไหว ส่วนหนึ่งของสภาพระบบย่อยอาหาร วิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาที่เชิร์ชฮิลล์

สนใจติดต่อได้ที่:

• ดร.ดักลาส เอดรอสมัน
• ส่วนต่างๆ ของภาวะระบบย่อยอาหาร
• 726 โครงสร้าง Burnett-WomackCB # 7080
• มหาวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา

การระบุผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของระบบย่อยอาหารอารมณ์สั้น (IBS) สามารถทดสอบได้จากหลายปัจจัย เริ่มแรกไม่มีปากกาออร์แกนิกสำหรับโรคนี้ การวินิจฉัยทางการแพทย์ขึ้นอยู่กับลักษณะของการรวบรวมสัญญาณและอาการที่เกี่ยวข้องกับอาการปวดท้อง

ประการที่สอง ตามที่ระบุไว้ในอาการ อาจทำให้วิตกกังวล แพทย์จะต่อสู้กับโอกาสของการวินิจฉัยที่ตรงไปตรงมาอย่างแน่นอน แต่ละคนขอการวินิจฉัยทางการแพทย์โดยเฉพาะเช่นเดียวกับความสนใจส่วนบุคคลของความผิดปกติทางเดินอาหารอื่น ๆ ที่รายงานในองค์กรบำรุงรักษาหนึ่ง (1) แห่ง

ในท้ายที่สุด การพัฒนาอัลกอริธึมการวิเคราะห์สำหรับ IBS อาจเป็นเรื่องยากเนื่องจากอิทธิพลของปัจจัยร่วมทางจิตสังคม รวมถึงการวินิจฉัยทางจิตเวช ชีวิตประจำวันและความเครียดในชีวิต และชื่อโดเมนทางจิตสังคมอื่นๆ ใน IBS วท.บ. (2)

ในปัจจุบัน การวิเคราะห์การวินิจฉัยของผู้ที่มี IBS นั้นไม่ใช่ข้อกำหนดง่ายๆ มีหลายปัจจัยที่สามารถส่งผลต่อการตัดสินใจได้: อาการและอาการแสดง ชนิดและขอบเขตจะส่งผลต่อ ตัวอย่างเช่น การตัดชิ้นเนื้อของเยื่อเมือกมีแนวโน้มที่จะเกิดอาการท้องร่วงหรือไม่เด่น

อาการหรืออัลตราซาวนด์หรือ CT ที่ทำขึ้นเพื่อความเจ็บปวดและการลดน้ำหนัก (3 )b) หน้าที่ทางประชากรศาสตร์ เช่น อายุมากขึ้น การสนทนาตั้งแต่เนิ่นๆ หรือประวัติครอบครัวของ IBD หรือมะเร็งลำไส้อาจส่งผลให้มีการประเมิน Di (เช่น colonoscopic) (c) ความเจ็บปวดของแต่ละบุคคล การออกแบบปฏิสัมพันธ์หรือจากการกระทำที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยจะต้องได้รับการประเมินโดยคำนึงถึงรายละเอียดการให้คำปรึกษาอย่างเข้มข้น

ตัวอย่างเช่น จะลดแนวโน้มที่จะได้รับการทดสอบตามต้องการเท่านั้น “ทำบางสิ่ง” (” fermedicus”) (4 ) และในท้ายที่สุด การตั้งค่าทางการแพทย์จะส่งผลต่อความน่าจะเป็น

ดังนั้นแพทย์ที่ดูแลทางการแพทย์มากกว่าแพทย์ระบบทางเดินอาหารจะลดการวิจัยเชิงวิเคราะห์ รักษาอาการของ IBS และให้การรักษาผู้ป่วยในทันทีทันใด (5 ) เพียงเพราะโอกาสของการเกิดปัญหาสุขภาพทางการแพทย์ที่รุนแรงอื่นๆ ในด้านการแพทย์ การตั้งค่าการดูแลน้อยกว่าแนวทางปฏิบัติที่แนะนำ

โดยการพัฒนาแนวทางที่เผยแพร่โดยเฉพาะที่ได้รับจากฉันทามติ( 3; 6)( 7 ) ผู้เขียนส่วนใหญ่เห็นพ้องกันว่าการวินิจฉัยเบื้องต้นของ IBS ควรปฏิบัติตามโดย: เป็นไปตามมาตรฐานการวิเคราะห์เช่น Rome II( 6; 8), Rome I (9 )( 10 ) หรือบางส่วน

ทันทีที่ มาตรฐาน Manning (11) ได้รับการตรวจสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์ และยังได้รวบรวมงานวิจัยคัดกรองแบบดั้งเดิมที่มีประสิทธิภาพอีกด้วย (หรือทางเดินลำไส้สำหรับลูกค้าที่มีอายุมากกว่า 50 ปี) การทดสอบในห้องปฏิบัติการสองครั้ง (เช่น CBRC อุจจาระสำหรับเลือดหรือไข่ลึกลับ และปรสิต) และหลักสูตรทบทวนหากพบบ้านที่มี “ระบบเตือนภัย”

เหล่านี้ประกอบด้วยอุณหภูมิสูง การตรวจสุขภาพผิดปกติ เลือดในอุจจาระ CBR ผิดปกติหรือราคาตกตะกอนที่สูงกว่า น้ำหนักลดอย่างมีนัยสำคัญ อาการออกหากินเวลากลางคืนที่ปลุกบุคคล หรือประวัติครอบครัว ของโรคมะเร็งหรือโรคทางเดินอาหารอักเสบ (12; 13)

การศึกษาวิจัยในอนาคตจำนวนหนึ่งในปัจจุบันมีหลักฐานว่าการนำข้อเสนอแนะดังกล่าวไปใช้อย่างเหมาะสมไม่ค่อยนำไปสู่การแก้ไขการวินิจฉัย รวมถึงสำหรับลูกค้าที่ปฏิบัติตามอายุ (14; 15)( 6) ม. รวมถึงการละเว้น “คำเตือน” เกิน 1 ปี ติดตามได้ถึง 98% (12 )

เห็นได้ชัดว่าแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับระบบทางเดินอาหารอาจไม่พอใจที่จะยอมรับโอกาสที่ระบบทางเดินอาหารจะไปถึงผลลัพธ์ของลูกค้าที่อธิบายซึ่งโดยทั่วไปจะนำเสนอได้ไกลแค่ไหน? แพทย์ระบบทางเดินอาหารคนหนึ่งเพิ่งแสดงความคิดเห็นกับฉันว่า: “ฉันซื้อการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการหายใจด้วยไฮโดรเจนและโลชั่นด้วย ไม่ต้องสงสัยเลย ความคิดเห็นนี้แสดงให้เห็นถึงความกังวลที่แพทย์ระบบทางเดินอาหารเป็นหนี้ เมื่อเร็ว ๆ นี้การทดสอบลมหายใจ H2 ได้รับการถามอย่างแข็งขันจากแพทย์ว่า รวมทั้งพลเมืองด้วยอาจเป็นผลมาจากไฟแก็ซต่อราคาโดยอ้างว่าของการศึกษาวิจัย 73% ของการเจริญเติบโตของแบคทีเรียในลูกค้าที่มี IBS เรียกว่าการทดสอบลมหายใจ H2 และปรับปรุง 50% ด้วยการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ (16 ) อย่างไรก็ตามสไตล์ ข้อจำกัดของการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วยความโน้มเอียงในการวินิจฉัยสูง วิธีการรักษาที่ไม่มีการควบคุมและยังไม่มีการควบคุม และตามอัตราการวิเคราะห์ในช่วงเวลาสั้น ๆ ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่แพทย์ในทางปฏิบัติจะบรรลุผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมดังกล่าว ด้วยเหตุนี้ ในขณะที่ งานวิจัยนี้เพิ่มสมมติฐานของการเจริญเติบโตเกินของแบคทีเรียในฐานะเอนทิตีที่สามารถเลียนแบบหรือทำให้ IBS เข้มข้นขึ้น ประสบการณ์ทางวิทยาศาสตร์แนะนำว่า ส่งผลต่อการทำงานของระบบทางเดินอาหาร ทั่วไปอาจจะต่ำกว่าที่แจ้งไว้มาก อาจจะ 10% หรือน้อยกว่านั้นมาก

สิ่งที่เกี่ยวกับโรค celiac?

ความเจ็บป่วยนี้ต้องนำมาพิจารณาในการประเมิน IBS เนื่องจากอาการท้องร่วงและไม่สบายท้องเนื่องจากการเสื่อมของลำไส้เล็กส่วนต้นตลอดจนการอักเสบนั้นไวต่อการรับประทานอาหารที่ปราศจากกลูเตนโดยเฉพาะ การวินิจฉัยทางการแพทย์ ดังนั้นการวินิจฉัยทางการแพทย์ตั้งแต่เนิ่นๆอาจคุ้มค่า รายงานการเกิดโรคกระเพาะในสหรัฐอเมริกามีตั้งแต่ 1:250 ถึง 1: 1500(17) เกี่ยวกับวิธีการวิเคราะห์ ในการศึกษาที่ตั้งอยู่ใน Olmsted Area (18 ) มีการรายงานเหตุการณ์เป็น 1:4,600 และในทางตรงกันข้ามเมื่อใช้เทคนิคทางซีรั่มที่ความถี่ 1.:250 หรือสูงกว่า (19) เช่นเดียวกับในการศึกษาวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้ การเกิดในเพศหญิงคือ 1:125 เทียบกับ 1:250 สำหรับผู้ชาย (20 ) ผลที่ตามมาก็คือ เมื่อเชื่อในทางคลินิก แพทย์ปฐมภูมิและผู้เชี่ยวชาญอาจได้รับความปลอดภัยในขณะนี้ การตรวจคัดกรองเหล่านี้มีความน่าเชื่อถืออย่างสมเหตุสมผล เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขามีความอ่อนไหวและมูลค่าที่คาดหวังในเชิงบวกแตกต่างกันไปตั้งแต่ 90% -100%( 17 ) อย่างไรก็ตาม ในประชากรที่มีความถี่ของภาวะนี้ต่ำ การทดสอบทางซีรั่ม เนื่องจากมาตรฐานการวินิจฉัยระดับทองจำเป็นต้องมีการส่องกล้องตรวจด้านบนด้วยการตรวจชิ้นเนื้อในลำไส้เล็ก แต่เราพอใจได้หรือไม่ที่การศึกษาเหล่านี้เพียงพอที่จะแยกโรค celiac?

ในปัญหากระเพาะอาหารนี้ Vahn Shaf และ Al( 21) ได้หยิบยกประเด็นเกี่ยวกับโอกาสที่จะพลาดการวินิจฉัยโรค celiac บุคคลที่ปกปิดโรคกระเพาะหรืออาจมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคทางพันธุกรรม แต่ไม่มีการค้นหาทางเนื้อเยื่อ (เช่น ไม่มีความเสื่อมหรือการอักเสบของเยื่อเมือกที่เป็นที่นิยม) เมื่อสัมผัสกับอาหารที่มีกลูเตน การตรวจชิ้นเนื้อในลำไส้เล็กจะไม่สามารถวินิจฉัยโรคนี้ได้อย่างแน่นอน ตรงกันข้ามกับโรคกระเพาะ โรคแฝงมีลักษณะการเปลี่ยนแปลงของเยื่อเมือก ผู้เขียนแนะนำว่าทั้งสองกลุ่มนี้ยังคงเปิดรับอาหารที่ปราศจากกลูเตนในทางคลินิก

การศึกษาวิจัยที่มีประโยชน์นี้พยายามที่จะระบุผู้ที่มีภาวะกระเพาะอาหารที่ปกปิดหรือเป็นไปได้ (เช่น สันนิษฐานว่ามีการคัดกรองทางซีรั่มที่ไม่เอื้ออำนวยสำหรับภาวะกระเพาะอาหาร) ในตัวอย่างของคน IBS 102 คน การกำหนดเป้าหมายทางพันธุกรรมและการค้นหาที่ตรงกันข้ามเพื่อจัดการทีมที่เป็นโรคกระเพาะที่ได้รับ 2 DQA อัลลีล 1 * 050/1 * 0201 ปากกาพันธุกรรมสำหรับโรค celiac และ b) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การประเมินแอนติบอดีในลำไส้ (เมื่อเทียบกับซีรั่มวิทยา) เป็นหน้าที่เฉพาะของการศึกษาวิจัยนี้

จากนั้น เมื่อตรวจสอบบุคคล IBS พวกเขาพบว่า 35% ของจีโนไทป์ HLA-DQ 2 ถูกใช้ร่วมกัน และกลุ่มย่อยของผู้ป่วย IBS นี้ได้เพิ่มแอนติบอดี IGA ให้กับแอนติเจนกลียาดินและ/หรือทรานส์กลูตามีนในเนื้อเยื่อ ในลำไส้เล็กส่วนต้น ร่วมกับการเพิ่มเม็ดเลือดขาวภายในเยื่อบุผิว (ประกอบด้วยคุณลักษณะของสภาพกระเพาะอาหาร) เมื่อเทียบกับบุคคล IBS ที่ไม่มีการแสดงออกของยีน HLA-DQ 2 ผู้ป่วย IBS 26 รายปฏิบัติตามแผนอาหารที่ปราศจากกลูเตนเป็นเวลา 6 เดือน ลูกค้าสิบสามรายที่ตรวจพบ LA-DQ 2 และแอนติบอดีที่เกี่ยวข้องกับโรคกระเพาะมีค่าเป็นบวกมากกว่าของ IBS อย่างมาก 2 การปรับปรุงนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในผู้ป่วย IBS ที่เกิดซ้ำกับระบบการปกครองอาหารที่ปราศจากกลูเตนเป็นลบสำหรับการแสดงออกทางพันธุกรรมของ LA-DQ ที่อาจเกิดขึ้นซึ่งอาจตอบสนองต่อข้อจำกัดทางโภชนาการ

การค้นหาเหล่านี้ควรอยู่ในมุมมองทางวิทยาศาสตร์ ผู้ที่มี “… การรวมกันของตัวแปรของการกระทำของลำไส้ผิดปกติในการขาดการส่องกล้อง” อย่างไรก็ตามเงื่อนไขเหล่านี้ต้องการการวินิจฉัยทางการแพทย์ของ IBS เราไม่ทราบจำนวนผู้ป่วยเหล่านี้จริงๆ แล้วมีอาการไม่สบายท้อง มาตรฐานสัญญาณที่สำคัญสำหรับบุคคลที่มีอาการท้องร่วงและไม่รู้สึกไม่สบายใด ๆ จะถือว่าแยกจาก IBS (” การหย่อนสมรรถภาพของลำไส้”) และที่จริงแล้ว คนเหล่านี้จำนวนมากไม่รู้สึกอึดอัดและไม่เป็นไปตามข้อกำหนด ประการที่สอง มิติตัวอย่างสำหรับบางเซลล์มีขนาดเล็กลง มีเพียง 5 คนเท่านั้นที่มีอาการป่วยในกระเพาะอาหารแฝง และการปรับปรุงในการดำเนินการกับข้อ จำกัด ของกลูเตนเกิดขึ้นในตัวอย่างของ 13 คนที่มี IBS กับ NHL การควบคุม A-DQ2 โดยใช้ผู้ป่วยกลุ่มใหญ่ที่มี IBS โดยไม่มีเครื่องหมายแสดงภาวะกระเพาะเพื่อระบุบทความนี้มีชื่อในภาษาอื่นหรือใช้ในภาษาเพิ่มเติมเนื่องจากตั้งใจที่จะคงไว้ซึ่งข้อความเริ่มต้น แม้จะมีข้อจำกัดเหล่านี้ แต่การศึกษาวิจัยนี้ได้เพิ่มปัญหาสำคัญบางประการเกี่ยวกับความรู้สึกของ “ค.

ลักษณะ Sukhara เป็นสำนวนเกี่ยวกับร่างกายของ Sukhara ที่ตั้งใจจะสื่อสารการวินิจฉัยทางการแพทย์โดยสั่งการตรวจเพื่อทำการวินิจฉัยทางการแพทย์แบบผสมผสานหรือ regeneratives ที่แตกต่างกันซึ่งกลุ่มย่อยทางกายภาพที่แตกต่างกันส่งผลให้เกิดการแสดงออกทางการแพทย์ของ ตัวอย่างเช่นมีกลุ่มย่อยของคนที่เรียกว่า “IBS หลังการติดเชื้อ” ที่ดูเหมือนจะตอบสนองต่อการติดเชื้อในลำไส้ เช่น สภาพแคมปิโลบัก เจจูนี ที่มีการตอบกลับของเซลล์อักเสบที่เพิ่มขึ้น [22] สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นเซลล์ enterochromatin เพื่อผลิต 5HT และเซลล์ CD3 เพื่อผลิตไซโตไคน์ ซึ่งนำไปสู่การเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นและความรู้สึกเกี่ยวกับอวัยวะภายในลดลง (22; 23) การวินิจฉัยทางการแพทย์สำหรับ IBS เนื่องจากปกติแล้วจะไม่ก่อให้เกิดความรู้สึกไม่สบายในแต่ละคน ผู้ป่วยทุกรายที่มีอาการลำไส้ใหญ่บวมที่กระฉับกระเฉงมีการอักเสบเล็กน้อย แต่หลายคนไม่มีอาการไม่สบายท้อง และผู้ที่มีอาการลำไส้ใหญ่บวมเล็ก ๆ จะถูกนำมาเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีอาการลำไส้ใหญ่บวมที่กระฉับกระเฉง IBS แสดงว่ามีข้อ จำกัด ด้านความรู้สึกไม่สบายมากขึ้น (24 ) ในบุคคลที่มีภาวะเหล่านี้ การวัดเส้นประสาทหลักอาจตอบสนองต่อการดำเนินการด้านกฎระเบียบสำหรับขั้นตอนความเจ็บปวดรอบข้าง/การอักเสบที่เพิ่มเกณฑ์ความเจ็บปวด อึดอัด.

การตรวจเพียงเล็กน้อยอาจเป็นเพียงส่วนหนึ่งของระบบสมองที่ผิดปกติ ยิ่งไปกว่านั้น เช่นเดียวกับปฏิกิริยาต่อความเครียดบ่อยครั้ง อาจมีความล้มเหลวในการกระตุ้นระบบกดความเจ็บปวดที่ลงมา ซึ่งช่วยให้ประสบการณ์ระดับมืออาชีพของความรู้สึกไม่สบายและอาการและอาการแสดงอื่น ๆ ที่บ่งบอกถึงโรคนี้ (25) ผู้ที่รักษาอาการและอาการแสดง 3 เดือนหลังจากการติดเชื้อทางเดินอาหาร ไม่เพียงแต่ทำให้เซลลูไลอักเสบเพิ่มขึ้น แต่ยังเพิ่มความสามารถในการเคลื่อนที่ด้วย การติดเชื้อไม่ว่าผู้ป่วยจะยังมีอาการอยู่หรือไม่ (26) เป็นผลให้การอักเสบด้วยกล้องจุลทรรศน์และผลกระทบทางสรีรวิทยาต่อการเคลื่อนไหวและเส้นทางสัญญาณธรรมชาติขาเข้านำไปสู่อาการทางคลินิกที่สมบูรณ์ของโรคนี้ (27; 28) การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับภาพสมองในปัจจุบัน (29; 30) อาจช่วยให้เราเข้าใจอุปกรณ์ทางกายภาพที่ควบคุมลักษณะการทำงานของสมอง กำหนดกลุ่มย่อยที่จะเปลี่ยนการประเมินการวินิจฉัยของเราและอาจระบุสิ่งที่เราหมายถึงโดยที่จะได้รับการพิจารณาอย่างแน่นอน) คุณสมบัติของกลุ่มย่อยที่จะตอบสนองต่อการรักษาที่มีรายละเอียดมากขึ้นอย่างแน่นอน การวินิจฉัย IBS ต้องทำตามมาตรฐานที่กำหนดรวมถึงอาการ (เช่น กรุงโรม) มาตรฐาน และทำทางเลือกทางคลินิก (เช่น การซื้อแอนติบอดีต่อต้านมดลูกสำหรับลูกค้าที่มีภาวะครรภ์เป็นพิษ) มีการประเมินข้อมูลทางประวัติศาสตร์และห้องปฏิบัติการอย่างรอบคอบและการตัดสินด้วย

รายการอ้างอิง.

การหล่อ ค่าใช้จ่ายในการดูแลลูกค้าที่มีอาการลำไส้แปรปรวนในบริษัทดูแลสุขภาพ AMJ Gastoterology 2001; [กด] Drosmanda Creed FFFFFFFFW, Swedlunje, Toner BB Whitehead Rao องค์ประกอบทางจิตสังคมของอาหารเป็นพิษที่มีประโยชน์ใน: Drosmanda, Carolers Ciyaree, Talley NJ, Thompson WG, Whitehead Rao, EDS Rome II ความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารที่มีประโยชน์: พยาธิวิทยาการวินิจฉัยทางการแพทย์และการรักษา; ความตกลงข้ามชาติ II Ed. Degnon และ Associates; 2000:157 -245.

• R: การประเมินทางเทคนิคสำหรับการเติบโตของแนวปฏิบัติ ยืน 1997; 112:2120 -2137.
• DeVolra, Fellezla รู้สึกไม่สบายอย่างต่อเนื่องและปัญหาด้านสุขภาพ – บทสรุปทางการแพทย์ของ Word 1978; 135:828 -33.
• อาการลำไส้แปรปรวนในทางปฏิบัติ: ความชุก ลักษณะตลอดจนคำแนะนำ ลำไส้ 2000; 46:78 -82.
• N. … … C. ความผิดปกติของระบบทางเดินอาหารและอาการไม่สบายท้อง หล่อหลอม การทำงานของระบบทางเดินอาหาร: การวินิจฉัยทางพยาธิวิทยาตลอดจนการรักษา ฉบับที่ 2 หมวดหมู่; 2000: 351-432.
• ระบบสปริงเกลอร์ ข้อแนะนำสำหรับการจัดการความผิดปกติของระบบย่อยอาหารที่มีอารมณ์แปรปรวนในเวชศาสตร์ครอบครัว วารสารองค์การการแพทย์แห่งแคนาดา พ.ศ. 2542; 161:154 -60.
• N. … … สภาพการย่อยอาหารที่ใช้งานได้จริงและอาการไม่สบายท้องในช่องท้อง 1999; 45:43 -46.
• ไม่สบายท้องอย่างต่อเนื่อง ระบบทางเดินอาหารระหว่างประเทศ 1992; 5:75 -91.
• Thomson W.G. C. ความผิดปกติของระบบย่อยอาหารและปวดท้อง การจำแนกประเภทและชนิดของอาหารเป็นพิษ: การวินิจฉัยทางพยาธิวิทยาและการบำบัด 1 ed. แมคลีน เวอร์จิเนีย: ดากอน Associates; 1994:115 -73.
• ส่งการวินิจฉัยทางการแพทย์ในเชิงบวกของโรคทางเดินอาหารบ้าๆบอ ๆ B Armed J. 1978; 2:653 -54.
• เครื่องพ่นสารเคมีทางอุตสาหกรรม มูลค่าการพยากรณ์ของมาตรฐานโรมสำหรับการวินิจฉัยความผิดปกติของระบบย่อยอาหาร Cranky Emer J 1999; 94:2912 -17.
• Cruise Ship WTM, Weinzier M, Schüsler P, Hall J, Paulus W. การให้คะแนนการวินิจฉัยโรคลำไส้แปรปรวน คุณค่าในการยกเว้นโรคอินทรีย์ในกระเพาะอาหาร พ.ศ. 2527 87:1 -7.
• การวินิจฉัยทางการแพทย์: ความผิดปกติของลำไส้แปรปรวน การพยากรณ์โรค และการวินิจฉัยความปลอดภัย การศึกษาติดตามผลเป็นเวลาห้าปี Scand J 1985; 20:415 -18.
• Harvey F, Maude Ec, การพยากรณ์โรค Brown AM ในกลุ่มอาการลำไส้แปรปรวน: การวิจัยที่มีศักยภาพห้าปี มีดหมอ 1987; ผม:963 -65.
• สภาศึกษาวิจัยแห่งชาติ (วช.) การกำจัดจุลินทรีย์ที่มากเกินไปในลำไส้เล็กช่วยลดอาการและอาการแสดงของอาการลำไส้แปรปรวนได้ แอมเจ 2000; 95:3503.
• Ziglitira PJ โพสต์ปัจจุบันและคลิปวิดีโอทนต่อ 2001; 120:1526 -40.
• การจำแนกสภาพท้องรวมทั้งไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ AmJ 1994; 89:843 -46.
• อื่น ๆ อีกมากมาย! อันตรายจากโรคกระเพาะในสหรัฐอเมริกา: การเกิดไทเทอร์ของแอนติบอดีสูงใน Vet Journal 1998; 33:494 -98.
• Gomez JC, Selvaggio GS, Viola M, Pizarobi, La Mottagi, De Barrio SAAA. บทความสั้น ๆ ไม่เพียงพอเกี่ยวกับประเทศและพื้นที่ American Journal of Gastroenterology 2001; 96:2700 -2704.
• Wonchafyu, Ulrich R, Ricken O, Schulz KJD สภาพเหมือนโรค Celiac ในกลุ่มย่อยของผู้ป่วยที่มีอาการทางเดินอาหารระคายเคือง กระเพาะอาหาร 2001; [กด]
• บรรจุภัณฑ์และการขนส่ง เยื่อบุช่องท้องเพิ่มขึ้น T lymphocytes และยังเพิ่มการซึมผ่านของทางเดินอาหารหลังลำไส้ 2000; 47:804 -11.
• การอักเสบเช่นเดียวกับระบบภูมิคุ้มกันในสภาพการย่อยอาหารในทางปฏิบัติ ความเจ็บป่วยของลำไส้ 1999; 13:429 -36.
• D, Munakata J, Mayer EA, Schmulson MJ, Johnson T, Bernstein, CNA และ Al ปฏิกิริยาทางปัญญาในบุคคลที่มีโรคทางเดินอาหารอักเสบและการทำงานของลำไส้ 2000; 47:497 -505.
• Mayer E, Nalibov BD, Changl, Coutinho SV V. ความวิตกกังวลเช่นเดียวกับตับอ่อนอักเสบจาก Cranky Bowel Syndrome 2001; 280 : ก.519-ก.524.
• Poeka, Liang YL, Graham C. , McKendrick MW, Collins SM, Walters SJ และ Al อาการบวมของชั้นเมมเบรนเรียกอีกอย่างว่าตาสีชมพู ลำไส้ 2542; 44:400 -406.
• Drosmanda ตระหนักถึงจุดในลำไส้แปรปรวนหลังเกิดอาการลำไส้แปรปรวน 1999; 44:306 -7.
• Collin SM, Giovanni B. Balan B, ความเครียด, อาการบวมและอาการลำไส้แปรปรวน วารสารระบบทางเดินอาหารของแคนาดา 2542; 13:47 -9 น.

Naliboff BD, Derbyshire SVG, Munakataje, Berman S, Mandelkern M, L.A. ช้าง การกระตุ้นจิตใจในผู้ป่วยโรคทางเดินอาหารแปรปรวนและยังควบคุมอาสาสมัครในระหว่างการกระตุ้น Psychoanalyst 2001; 63:365 -75.

Mertz H, Morgan V, Tannergie, Pickens D, Price ความตื่นเต้นของจิตใจในภูมิภาคในสภาพทางเดินอาหารที่มีอารมณ์สั้นและยังควบคุมอาสาสมัครที่มีอาการปวดและไม่มีอาการทางทวารหนักที่เจ็บปวด กระเพาะอาหาร 2000; 118:842 -48.